Het nieuwe normaal; ‘verandering is een constante’

Een half jaar geleden keek ik er nog van op dat mijn buurman met een mondkapje verscheen, nu moet ik er ook aan geloven. Met Covid 19 bevinden we ons inmiddels in de tweede golf. Iedereen kent de gevolgen. Kijk naar de zorg, de handhaving en het onderwijs. Ook privé moeten we ons aanpassen en vaste gewoontes loslaten. 

 

De afgelopen periode heb ik van dichtbij de enorme innovatieve kracht en flexibiliteit van onderwijspersoneel gezien. De snelheid waarmee een omslag is gemaakt naar digitaal onderwijs is indrukwekkend. Het zogeheten ‘nieuwe normaal’ heeft zijn intrede gedaan.

 

Maar het kost veel.. heel veel. Misschien wel voor een deel van het personeel téveel omdat ze onvoldoende waren voorbereid. Daar waar in de pré-corona tijd de voorlopers in digitalisering met moeite kleine stappen konden zetten en aanliepen tegen weerstand om te veranderen, blijkt nu dat digitalisering meer dan ooit onmisbaar is. De medewerkers die hier moeite mee hebben, kunnen de nieuwe realiteit met moeite bijbenen en raken nog verder achterop. En deze laatste groep betreft echt niet alleen maar oudere medewerkers. 

 

Het laat ons stilstaan bij het gegeven dat verandering een constante is. Weerstand tegen verandering ontstaat vaak vanuit de hang naar veiligheid en controle. Of vanuit de moeite om aan te sluiten bij de beoogde ontwikkeling of verandering. Veiligheid zoeken in het vasthouden van wat je hebt, is echter een schijnveiligheid. Vroeg of laat worden we allemaal ingehaald door de realiteit. Dat zien we nu met deze pandemie.

 

Snel opeenvolgende veranderingen 

Dat verandering een constante is, zien we ook terug in onder andere de snel opeenvolgende veranderingen op het gebied van onderwijsontwikkelingen, didactische ontwikkelingen, digitalisering, teamgericht werken, flexibele werkplekken en veranderende behoeftes van de student en de markt. Het dient zich in feite op alle fronten aan. Het is daarom belangrijk om continu mee te bewegen. Om te anticiperen op voorziene én onvoorziene omstandigheden.

 

Dat vraagt om een werkcultuur waarin flexibiliteit, innovatieve kracht en aanpassingsvermogen hoog in het vaandel staan. Permanente ontwikkeling en training is daarbij belangrijker dan ooit. Een Leven Lang Ontwikkelen binnen en buiten je eigen vakgebied levert studenttevredenheid en goede aansluiting op de markt op. Het vraagt om een goede samenhang tussen context, inhoud en leiderschap. De persoonlijke winst is dat je met zoveel meer plezier en voldoening je werk doet.  

 

‘Het nieuwe normaal’ is wat mij betreft geen status quo. Het is eerder een oproep voor ‘het nieuwe constante veranderen’.  

 

Klaas Huizenga

Interim-manager/managing partner

 

Andere nieuwsberichten

• 13-10-2021 Nieuws uit het onderwijs
• 13-10-2021 Te oud om te leren?
• 13-10-2021 Universiteiten doen aangifte van intimidatie
• 11-10-2021 Vrijheid van onderwijs is niet vrijblijvend,
• 11-10-2021 Twentse route vmbo-ers naar het hbo populair
• 11-10-2021 Scholen verantwoordelijk voor gezonde lunch
• 08-10-2021 Omscholen oplossing lerarentekort?
• 05-10-2021 Pabo-studenten enthousiast over specialisatie